مساله تخصیص یکی از پرکاربردترین مسایل در زمینه تحقیق در عملیات است که گونه های مختلفی از آن ارایه شده است. قطعی نبودن داده های دنیای واقعی موجب می شود تا مسایل کلاسیک در عمل کاربرد چندانی نداشته و مسایل تخصیص تصادفی طراحی شوند. در این نوشتار مساله تخصیص تصادفی برای حالتی که هزینه تخصیص فعالیت ها به افراد برابر با صفر است و نیز برای کمینه سازی تابع هدفی که بر اساس دو معیار تاخیر در انجام فعالیت ها و فعالیت های نیمه تمام تعریف می شود، بررسی شده است. در این مساله فرض شده است که افراد به صورت تصادفی و با توزیع احتمال مشخص وارد سیستم شده و میزان حضور آن ها در سیستم نیز مقداری احتمالی است که از یک تابع توزیع نرمال با میانگین و واریانس مشخص به دست می آید. مهارت افراد نیز به صورت تصادفی تعیین می شود که تابع توزیع آن باید به عنوان ورودی مدل همراه با مشخصات فعالیت ها تعیین شود. در این نوشتار برای حل مساله تخصیص تصادفی، از الگوریتم مجموعه مورچگان و برای محاسبه میزان تابع هدف، به ازای جواب های تولید شده توسط مورچگان مختلف، از شبیه سازی استفاده شده است. در نهایت برای چند مساله فرضی همگرایی مدل نشان داده شده است. همچنین با مقایسه این جواب ها با جواب های حاصل از دو الگوریتم آزمند- که بر اساس اطلاعات به روز شده به حل مساله می پردازند- مطلوبیت جواب حاصل آزمایش شده است.